Wakacyjne wspomnienia….
„Moje dziecko właściwie jadło przez cały wyjazd tylko suche bułki na śniadanie i kolacje. W restauracji frytki lub makaron”.
„Było gorzej, niż na co dzień. Trudno było nawet usiąść wspólnie do stołu„
„Specjalnie zabraliśmy na wyjazd toster, wiedząc, że syn zje chleb, ale tylko w formie zapiekanej”
Długo wyczekiwane wakacje to dla dzieci z trudnościami w jedzeniu i ich rodziców spore wyzwanie. Nie tylko pod kątem skomponowania posiłku, który dziecko zje ze smakiem.
Rodzic w ogniu pytań, porad, komentarzy….
Dodatkowo nowe okoliczności, nowe otoczenie, nowe osoby, które obserwują, komentują, dopytują o sposób żywienia naszej pociechy, co zdecydowanie nie sprzyja odpoczynkowi.
W oparciu o rozmowy z rodzicami moich małych pacjentów, najczęściej spotykają się z przykładowymi:
Opiniami: Nic dziwnego, że on tak je, skoro takie produkty otrzymuje…
Pseudo radami: Ty też byłaś niejadkiem, Wyrośnie z tego, małe dzieci tak jedzą…
Pytaniami: Dlaczego on tak je? Coś z tym robicie? To co mu podać…?
Nawet, jeśli jesteśmy w stanie zapewnić dziecku pewne, bezpieczne produkty to ilość zapachów, nieznana dotąd kuchnia, czy spożywanie posiłków w hotelowej stołówce, stanowią zupełnie inną rzeczywistość, niż dzieci na co dzień mają okazję doświadczyć. Dużo zmian wokół przytłacza, więc szczególnie potrzebują, aby jedzenie było możliwie akceptowane.
Aby uniknąć kolejnych wyzwań warto już wcześniej nasze dzieci na takie sytuacje przygotować.
Co możemy zrobić?
- niezależnie od terminu wyjazdu pomocne będzie, aby na co dzień dziecko miało okazje zdobywać doświadczenia z różnorodnymi produktami, co nie oznacza jedzenie! Każdy kontakt, czy to na etapie gotowana, wspólnych zakupów czy stałej ekspozycji na rodzinnym stole, będzie stonowił cenną naukę. Szczególnie dla dzieci, dla których już sama akceptacja wzrokowa, czy unoszące się zapachy stanowią duże wyzwanie.
- zanim wyjedziemy możemy odwiedzić najbliższe restauracje, aby nasze dziecko miało też okazję zjeść swój pewny produkty np zamówiony czysty makaron w innych okolicznoościach. Ze starszymi dziećmi warto omówić jak zaplanowany jest wyjazd i jak będą wyglądały posiłki.
- jeżeli mamy na wyjeździe wakacyjnym dostęp do kuchni warto wspólnie przygotowywać posiłki, tak planując, aby w każdym zestawie znalazł się produkt akceptowany przez dziecko. Już sama możliwość spożywania posiłku przy wspólnym stole, na którym znajduję się produkt jednakowy dla wszystkich członków rodziny, będzie istotną zmianą wobec tego, że tradycyjnie dziecko ma na swoim talerzu swój posiłek, inny niż pozostali członkowie rodziny.
- nawet jeśli podane są pewne produkty nie naciskajmy na dziecko, aby zjadło według naszych rodzicielskich oczekiwań. Jeśli obecność nowych osób, kumulacja zapachów stanowi wyzwanie, to wystarczy, że takie okoliczności wzbudzają pewien niepokój, większą czujność ze strony dziecka. Wówczas apetyt spada nawet na pewny produkt.
- Z drugiej strony nie zawsze tak musi być…Nowe okoliczności mogą wzbudzić u części dzieci wręcz większe zainteresowanie w swobodnej, wakacyjnej atmosferze. Każdy poziom akceptacji będzie wówczas dla dziecka ważnym wydarzeniem. Nie oczekujmy, że nawet gdy nasza pociecha pozna smak nowego produktu, to od razu będzie gotowa na kolejną porcję. Sam fakt, że nastąpiła taka próba jest bardzo istotna. Pokażmy dziecku, że to widzimy, doceniamy. Szczególnie, gdy wcześniej tego nie robiło. Pamiętajmy, dziecko działa na takim poziomie, jaki jest dla niego bezpieczny.
Mimo tych wszystkich trudnych sytuacji pozwól swojemu niejadkowi cieszyć się wakacyjnym wypoczynkiem. Poczucie lęku, wycofanie podczas posiłków po stronie dziecka to przede wszystkim znak, że potrzebuje Twojej pomocy, zrozumienia. Korzystne w takiej sytuacji będzie zapewnienie możliwie regularnych posiłków, bez dodatowej ilości przekąsek czy słodkich deserów. Przede wszystkim zadbaj, aby to był czas wspólnych radosnych posiłków. Wyjazdy wakacyjne to nie jest właściwy moment, aby oczekiwać od dziecka zmian w dotychczasowym sposobie jedzenia.
Najważniejsze, aby po powrocie z wakacji zastanowić się, czy po takich wakacyjnych wyzwaniach, trudnych dla nas rodziców, ale szczególnie dla dziecka, warto zasięgnąć wsparcia terapeuty karmienia lub innego specjalisty, który pomoże nam dokonać diagnozy i udzieli cennych wskazówek w oparciu o potrzeby dziecka i rodziny.
Inaczej patrzymy na codzienne sytuacje związane z organizacją posiłków w warunkach domowych. Potrafimy wówczas możliwie rozwiązać takie sytuacje, oferując stały zestaw, pewnych produktów lub zaaranżować takie sytuacje, które sprzyjają jedzeniu m.in w otoczeniu zabawek czy podczas oglądania telewizji (czynnik odwracający uwagę dziecka). Pytanie tylko czy rzeczywiście stanowią one rozwiązanie, na jak długo starczy nam sił, aby to kontynuować w taki sposób i czy takie metody, z kolejnym rokiem pozwalają finalnie na zmianę i poprawę sytuacji, czy stanowią jedynie chwilowy ratunek.
Małgorzata Talaga-Duma
Psychodietetyk, terapeuta karmienia
